Sığ temellerin çeşitleri ve tasarımı
Bir binanın inşaatını planlarken, ilk soru, yeraltı suyunun ve donun etkisini önleyen güvenilir bir destek olacak temel türüdür. Temelin doğru tasarımı için, sığ temellerin montajı için ana tipler ve kurallar hakkında bilgi sahibi olacağız..
İçindekiler:
Sığ temellerin inşaatı
Sığ temellerin ayırt edici bir özelliği, 40 ila 90 cm arasında değişen döşeme derinliğidir, bu hem işçilikten hem de inşaat kaynaklarından tasarruf sağlar. Bu tür temeller, dökmek için çok miktarda beton ve dolgu için kalın bir çakıl tabakası gerektirmez. Sığ bir temel inşa etmenin maliyeti iki ila üç kat azalır.
Sığ temeller şunlardan oluşur:
- Kesme – yükü alan üst kısım.
- Tabanlar – yükü aktaran alt kısım.
- Yan taraflar – temel duvarını oluşturan temelin dikey kısımları.
Bu gibi durumlarda sığ bir temel kullanılır:
- Ahşap evler inşa ederken.
- Hafif malzemelerden evler inşa ederken.
- Küçük bir tuğla bina için.
- Alçak inşaatta.
- Küçük bir bodrum için.
- Şişmeye yol açmayan düşük yeraltı suyu akışı ile.
Sığ temel türleri
Sırasıyla tasarım teknolojisi ve inşaat için kullanılan malzemelerle ayrılan şerit, sütunlu ve sığ döşeme temelleri vardır..
Tasarım teknolojisine göre sığ temellerin sınıflandırılması:
- Monolitik – takviye sadece temelin döşeme kısmına monte edilir.
- Dikilmiş veya Sütun.
- Prefabrik – betonarme yastıklar ve beton bloklar kullanarak.
- Kombine veya prefabrik monolitik.
Malzemelere göre sığ temel türleri:
- Ahşaptan yapılmış temeller.
- Taş temeller.
- Beton temeller.
- Betonarme temeller.
Bant tipinin sığ temellerinin tasarımının konsepti ve temelleri
Şerit temeller için en uygun zemin türü, doğal sıkıştırma ile oluşturulan karasal zemindir. Böyle bir temel, tuğla, kerpiç veya küçük beton bloklardan oluşan bir bina inşa ederken kullanılır..
Sığ şerit temelinin ana avantajı tasarımın basitliğidir..
Malzemeye göre, şerit temeller şunlardan ayırt edilir:
- Tuğla.
- Beton.
- Butobeton.
- Moloz.
Moloz bir temelin inşası için çimento harcı kullanılarak döşenen moloz taşlar kullanılır. Bu tür temeller en emek yoğun olanlardır ve en fazla ağırlığı taşırlar. Moloz temelin normal yüksekliği 55-65 cm’dir Kullanım kapsamı – küçük kır evleri veya kabinler.
Beton şerit temeli için, kırma taş, çakıl, kırık tuğla veya moloz taş tabanına dökülen bir kireç-çimento veya çimento harcı kullanılır..
Bant tipi bir temel üzerinde çalışma aşamaları:
- Temel için sitenin hazırlanması. Yüzey düzleştirilir ve bitki örtüsünden temizlenir.
- Site işaretlemesi. Hem dış hem de iç köşeleri işaretliyoruz.
- Bir çukur kazmak ve temelin dibini tesviye etmek. Çukurun derinliği 30 ila 120 cm arasındadır, gerekirse temelin yan duvarlarına ankraj montajı. Sabitleme:
- İpotek – vakfın duvarları, kirişlerden ve ahşap plakalardan yapılmış dikey direklerle güçlendirilmiştir. Uygulama: eğimli duvarlı bir çukur düzenlemesi.
- Sac kazık – sac kazık bağlarından yapılmıştır: ahşap, metal, betonarme. Uygulama: çukurun tabanının üzerindeki yeraltı suyunun konumu.
Tavsiye: Betondan gelen nemin kalıba emilmemesi için dökmeden önce kalıbı suyla nemlendirdiğinizden emin olun..
Ptit tipi sığ temellerin yapımındaki özellikler
Döşeme tipi temelin temeli olan, kalınlığı yaklaşık 25 cm olan dökülen kum veya kırma taş tabakasının üzerine bir betonarme döşeme döşenir. Böyle bir temel daha sağlam, güvenilir ve dayanıklıdır, ancak inşaat maliyetleri daha önemlidir..
Döşeme tipi sığ temellerin avantajları:
- Minimum işe alınan işçilik maliyeti ve kurulum kolaylığı. Böyle bir temel oluşturmak için inşaat becerilerine sahip olmak gerekli değildir. Ana şey, her şeyi doğru hesaplamaktır..
- Yüksek güvenilirlik oranları.
- Yapıyı kullanma sürecinde, döşeme binayı deformasyondan güvenilir bir şekilde koruduğu için duvarlar bozulmadan kalır..
- Temele döşenen döşeme alt katın zemini için kullanılmaktadır, bu da ek maliyet tasarrufu sağlamaktadır..
- Döşeme temeli, karmaşık topraklar için en iyi seçenektir. Böyle bir temel kurarken, ek toprak işleri yapmanıza gerek yoktur..
Sığ kiremitli bir temel tasarlama talimatları:
- Baz hazırlanması. Yüzeyi düzleştirin ve işaretleyin.
- Temelin tüm alanı üzerindeki toprağın üst tabakasını çıkarın. Daha yoğun toprağa ulaştığınızda, yüzeyi düzleştirin.
- Toprak nemi yüksekse, bir drenaj yapın. Bunu yapmak için hendekler kazın ve plastik borular takın. Üst kısmı jeotekstil ile kaplayın.
- Donmayı önlemek için temelin her taraftan 100-130 mm köpük plastik ile yalıtılması tavsiye edilir..
- Bir sonraki adım, kum veya kırma taş bir yastık yerleştirmektir. Her bir katmanın üzerine su dökerek iyice sıkıştırın. Yastık kalınlığı 10-20 cm.
- Yalıtım için yastığın üzerine polistiren köpük koyun.
- Bitmiş bir betonarme döşeme kullanma seçeneği mümkündür. Daha sonra, yastığın montajından sonra, gelecekte hem temel hem de zemin görevi görecek böyle bir levha kurulur..
- Döşeme yerinde inşa edilmişse, kalıp yapılır. Kalıp için ahşap en uygunudur. Kalıbın genişliği temelin genişliğine eşittir. Kalıbı sabitleyin ve su yalıtım filmi ile yalıtın.
- Daha dayanıklı bir yapı oluşturmak için iki kat ile güçlendirmek daha iyidir. İlk katman için 12-15 mm’lik takviye uygundur ve ikinci hücreler için 20 * 20 cm.
- Tabanı doldurun – levha. Betonun daha dayanıklı bir şekilde kurutulması için dökme aşamalar halinde yapılır. Betondaki hava kabarcıklarını gidermek için ekipman kullandığınızdan emin olun..
İpucu: Beton hızla kuruduğunda çatlakları önlemek için levhayı suyla serpin veya plastik bir örtü ile örtün..
Sığ sütunlu bir temelin montajı
Bu tür bir temel, bir hamamın, yardımcı odaların veya küçük bir yapının inşası için mükemmeldir. Bazen ahşap evlerin yapımında böyle bir temel kullanılır..
Sütunlu sığ temellerin avantajları şunları içerir:
- Önemsiz miktarda takviye.
- Kısa üretim hatları.
- Asgari hafriyat.
- Toprağın kabarmasına veya donmasına karşı dayanıklı.
Sütunlu bir temel üzerinde çalışma aşamaları:
- İlk önce vakfın çevresini tasarlamanız ve hesaplamanız gerekir. Bir laboratuvarda toprağın yoğunluğunu belirleyin. Daha sonra, direğin uzunluğu, donma derinliğine göre hesaplanır..
- Sütunların kalınlığı ve aralarındaki boşluk, binanın büyüklüğüne bağlıdır. Sütunlar monolitik ise, aralarındaki mesafe yaklaşık 150-200 cm’dir..
- Ardından, yerde bir işaretleme yapın..
- Sütunların kalınlığına göre temelin çevresine delikler kazın.
- Bir sonraki aşama dolgudur. Yaklaşık 10 cm kalınlığında bir kırma taş tabakası kullanılması tavsiye edilir.Bu tabakayı iyice sıkıştırın..
- Takviye, 100-120 mm kesitli takviye ile gerçekleştirilir. İlk olarak, 30-40 cm uzunluğunda çubuklar kesilir.Daha sonra çubukları kelepçelerle bağlayan bir kafes yapılır..
- Bu ızgaralar tabana serilir, molozla kaplanır..
İpucu: Dökme sırasında beton kütlesinin sağlam kalmasını sağlamak için ızgaraların altına birkaç tuğla parçası yerleştirin..
- Yastıklar 250 kalite beton ile dökülür. Direk dökmek için kalıp kurulmadan önce 7-10 gün geçmelidir..
- Kalıp kenarlı levhalardan yapılmıştır. Dipsiz uzun bir kutu çıkıyor.
- Kalıp, önceden çekilmiş donatıya takılır ve döküm başlar. Derin vibratör yardımı ile beton kütlesinden hava kabarcıkları uzaklaştırılır. Yastığı dökerken kullandığınız betonun aynısını kullanın..
- Dökme işleminin sonunda metal köşeyi takın.
- Bir hafta sonra kalıbı çıkarın ve üç hafta sonra çemberlemeyi yapın.
- Temelin altına kar, kir veya moloz girmesini önlemek için bir toplama yapılır. İmalat için tuğla veya taş kullanın.
- Su yalıtımı sağlamak için dolgu üzerine bitüm ve ardından çatı kaplama malzemesi serilir..
Vakfın uzun vadeli işleyişi için aşağıdaki kuralları hatırlamak gerekir:
- Doğru temel derinliği hesaplamaları – oturmayı hariç tutun.
- Destekler üzerindeki yük tek tip olmalıdır.
- Yalnızca yüksek kaliteli malzemeler kullanın. Gerçekten de, yapının dayanıklılığı temelin gücüne bağlıdır..
- Laboratuvarda toprak değerlendirmesi yaptırdığınızdan emin olun..
- Bir temel oluşturmak için en iyi zaman yaz veya sonbahar başıdır..
- Monolitik yapılar betonun zorunlu titreşimi ile inşa edilir..